Gedichten

gedicht (nr. 2.393):

De dikste kloostermuren zijn bezeten

De dikste kloostermuren zijn bezeten
En spitsen de oren naar ons veil rumoer,
Ik ben op u, gij zijt op mij gebeten.
Ik ben de duivel, en gij zijt zijn moer!

Mijn liefde heb ik aan uw val gemeten.
Ik sla de maat voor een soldatenhoer.
De dikste kloostermuren zijn bezeten
En spuwen kruis en krans en kralensnoer.

Hoe vaak hebt gij mij ‘t zangersfeest verweten?
Komaan, ‘k verkoop u aan een herenboer
Die met twee gouden hammen heeft ontbeten!

Ontucht’ge padden spieden door de reten
Naar de geliefde van een troubadour
De dikste kloostermuren zijn bezeten!