inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.417):

Ontmoeting - 2

Je bent meer dan mijn eigen schaduw.
Je blijft, ook als ik niet beweeg,
als maanlicht verspringen
van de ene droom in de andere

in het theater van het verleden.
Daar trek jij aan de touwtjes,
spartel ik als een marionet
als je tot slot de tekst opzegt:

"Dit is gebeurd. Herinner je
dat het nog niet afgelopen is
je uit een molen die verdriet maalt
niet ontsnapt zonder kwetsuren.

Hou dus op met dat gestamp
het spreiden van armen en benen
en hou je hart vast
zolang het nog klopt."
------------------------------
Uit: 'Drempeltijd', 2011.

Schrijver: Lucienne Stassaert
Inzender: OvH, 12 november 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 3.607

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)