inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.435):

Grand nu blue, 1924

Dit is mijn vrouw. Zij is mij duizend-en-één.
Bredere mannen hebben in duizenden hetzelfde,
in haar alleen heb ik de duizend anderen gezien.
Zij was het dichtste, het verste onder de dingen.
ik heb niets anders misdaan dan haar benaderd.
Verder dan de verf ben ik niet geraakt. De verf
is haar vlees geworden. Haar vlees was moeilijk
zoals alle gras. Ik wilde dat het zienderogen zong.
Ieder treurlied dat het aanhief kreeg mijn kleur.
In mijn duizend kleuren heb ik hetzelfde gezocht.
Altijd dichterbij te kijken, zo bijziend als ik kon
de einder van haar huid volledig te bestrijken.

---------------------------
uit: 'Blauwziek', 2006.

Schrijver: Bernard Dewulf
Inzender: wf, 10 december 2013


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 3.129

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)