inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.484):

Ook de vissen

Zou je de Haagse Hofvijver overeind zetten
rechtstandig als een majestueuze wand van water
om het licht de diepte te laten doorstralen
om de stad een doorzichtige spiegel te bieden

een oudgouden glans zou over de huizen strijken
en iemand roept als eerste 'kijk' en wijst
toeterend komt het hele verkeer tot stilstand
abrupt worden alle vergaderingen opgeschort
en de straten vullen zich met ogen en geroezemoes

een vorstelijk banket, jagers in een herfstbos
zegels en paperassen, gesluierde naakte vrouwen
iedereen ziet in de vijverwand iets anders
maar allemaal blikken ze diep in de tijd terug

En eindelijk kunnen de hofvissen ook eens
over de schubbenhuid van de daken uitkijken
naar de glinsterende torens en ijspaleizen
de bomen bij de duinen, het gele strandzand

'kijk' stoten de vissen elkaar aan, 'dat zilvergrijze
dat schitterende schuimende, woelende weidse
dat zich daar uitstrekt tot aan de einder en verder
dat is nou de zee, ja dat daar is de zee'

------------------------------------
uit: 'Kleur de schaduwen', 2004.

Schrijver: K. Michel
Inzender: gvp, 7 februari 2014


Geplaatst in de categorie: woonoord

4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 2.854

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
ivonne
Datum:
5 april 2017
Email:
ivonnetxs4all.nl
een schitterend gedicht. het roept magische beelden op.
hoe vaker ik het lees hoe mooier ik het vind.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)