Turkooizen scheepje
Het is al dag. Maar wie maakt dat
Waar? Niet de vrouw met haar hand
Bij een lichtknop. In die gang ook
De rode trui om een lichaam niet.
Wat is niet ooit onklaar geraakt?
Tot dan weer, op mijn mouw gebreid,
Het ding zich uit een draad bevrijdt
Dat kruipt alsof het aan komt varen:
Turkooizen scheepje op een rode trui.
Een wollen schoorsteen en niet daar.
En dat de draad mij wist te vinden.
Het is al dag, maar zonder geluid.
Tussen het niets
Dat de dag maakt
En het niets na een gil
Een klein turkooizen scheepje
Van verschil.
---------------------------------------------------
uit: 'Pornschlegel en andere gedichten', 1988.
Inzender: ldr, 23 mei 2014
Geplaatst in de categorie: kinderen