inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.566):

Als jij er niet bent

Als jij er niet bent, raak ik in de dood verzeild
dus voor mij blijft in dit heden weinig over
het sarrende repertoire van mijn achterdocht
een eenzame kermis, een gekkenhuis op maat.

Ik kijk uit het raam naar paars bevruchte wolken
vlak voordat een bliksemflits door de hemel snijdt
de uitgestorven buurt op zijn grondvesten schuit
voel ik het donker haast over me heen glijden.

De ontketende wereld lijkt mijlenver weg
een lichtshow die voor anderen wordt opgevoerd
langzaam dwaal ik af naar de oever van een meer
waar ik je ooit zag zitten, stil en oplichtend.

-----------------------------------------------------------
uit: 'Wij zijn de laatste geliefden in de wereld', 2009.

Schrijver: Jan-Willem Anker
Inzender: fvh, 12 juni 2014


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 5.278

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
13 juni 2014
Mooie ode voor een bijzonder liefdevolle vrouw, die hem tot verlichting bracht! Hij schetst ook heel raak zijn wanhoop zonder haar. Denk je dat leed maar eens in. De flitsende wereld raakt hem niet meer, hij denkt alleen nog hoogst navrant aan zijn vrouwelijke goeroe nabij een zuiver meer!... Doorvoel maar eens zijn immense leed, zijn tranendal vol aanraakbaar gemis!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)