Alles in mij blijft haken
Alles in mij blijft haken
in zijn ogen vol schrik.
Zo verschrikkelijk vol schrik.
Hij praat alleen nog met zijn blik.
Ik leg mijn hand op dat gezicht, bedek
het voorhoofd, de ogen, bedek de beelden.
Verplaats die wereld. Welke wereld?
Is het de onze? Allesomvattend?
Of een misselijke droom die zienderogen
groeit en zich in hem heeft vastgehaakt
als een giftige doorn?
Die ook mij achtervolgt.
----------------------------------------
uit: 'De vinger van de tijd', 2007
Inzender: ldj, 17 september 2014
Geplaatst in de categorie: emoties