inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.635):

Hel

Liefde is het die mij in beweging zette
en mij hier spreken doet. Er is geen terugweg
en er is geen brug. De zee spoelt ongelezen
door de fles, de zon verdrinkt zich in het avondland.
Is deze tocht een vlucht, een woordenloos
gevecht om lucht. Het noorden liet ik achter me.
De andere hel doe jij mij aan, balorige balling.
Leid jij me verder met je verzen. Ik ben niet uitgerust
voor deze reis doorheen dit schimmenrijk.
Voer me van kring naar kring, van gracht naar gracht
en wapen me met dapperheid. Daal af met mij
en maak me rotsvast als een toren waarvan de top
nooit wankelt, hoe hard de wind ook waaien gaat.

------------------------------------------------
uit: 'De luwte van het late middaguur', 2002.

Schrijver: Lut de Block
Inzender: gdg, 1 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 10.174

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)