inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.626):

Souvenir

Het huis waarin ik zo lang heb gewoond
Woont ook in mij. De fiere gevel die
Zich aan de straatkant scherp aftekent troont
Daarboven met dezelfde acribie.

Daarboven in mijn hoofd. De lange gangen
Vol schemering en half-gedoofde stappen
Doorsnijden hersenen en huis, behangen
Met kille doeken en met lampenkappen.

Het zolderraam dat oorverdovend beeft
Wanneer een vrachtauto passeert, ziet uit
Op een verlaten park. Erover zweeft
Het gruis van een oud feest, zonder geluid.

-------------------------------------
uit: 'Hutten en Paleizen', 2001.

-------------------------------------
acribie: uiterste nauwkeurigheid

Schrijver: Gerrit Komrij
Inzender: jdv, 7 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: woonoord

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 5.616

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Bert Weggemans
Datum:
7 oktober 2014
Mooi souvenir, jdv!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)