inloggen

Gedichten over mannen

gedicht (nr. 11):

Oude mannen

Het luchtschip van zijn pyjama
is krap bemand: weinig hens aan dek.

Met sperwers in mijn ogen slecht ik
de breuken en de deuken in de kamer,
hang de schaduwen aan de kapstok
en hijs hem in zijn gewone broek.
Sporen van oude strijd zitten nog
in de hoed, maar teruggebracht
tot de laatste, op onvaste voeten.

Zijn ogen dwalen door zijn lentetuin,
de hele tafel staat in bloei.

Kijk de hyacint gaat als een geil
beest uit de bol, zegt hij.

Ik kijk. Als ik me afwend zakt hij
terug in de dood van zijn stoel.

-----------------------------
uit: 'Tussentonen', 2004.

Schrijver: Jana Beranová
Inzender: db, 3 november 2014


Geplaatst in de categorie: mannen

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 9.161

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Albert C M Weijman
Datum:
3 november 2014
Na lezing van dit veelzeggende gedicht denk ik dat ik mijn ode aan Oude Vrouwen niet schrijven ga. Of juist wel!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)