inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.675):

Waar stil toen

Waar stil toen
de abrikozenboom stond,
sta ik nu stil.

Tussen de gladiolen
weet ik de plek waar
zij toen stond: zij
wierp mij de abrikoos
toe - toen. Nu,

terwijl herinnering met zich
doet wat zij wil, beginnen
wij opnieuw met bijten,
haast tegelijk, tussen

de maïsplanten: zij in haar
abrikoos, ik in mijn abrikoos;

terwijl de kleine vossen nog door
de wijngaard sluipen, en de zee,
fluisterend: bij mij is zij niet;
nee, hier vind je het niet;
in mij is zij niet.

---------------------------
uit: 'Lichtval', 1981.

Schrijver: Hans Faverey
Inzender: jk, 17 november 2014


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 13.894

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Stef
Datum:
8 december 2014
top top
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
17 november 2014
Mooi gedicht om te lezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)