inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.701):

Overal zag ik je

in de lucht tussen langzaam
dansende wolken in een bos
achter de bomen met hun zwarte lover
in het plasje met de salamanders
naakt op het gras zo stralend als een maan
maar stralen kan alles had je afgelegd
alle antwoorden slechts in vragen
gekleed deelden we alles wat we hadden
tot we niets meer konden en niets
meer bezaten.

nu is de maan zeker zestig mager en vaal
de haren wit bij haar nachtelijke wandeling
kijkt zij steeds naar de grond
zie je mij niet meer staan
jawel jawel ik ben in gedachten ik denk
steeds aan jou hoe het toen was ik weet
het nog precies ik zie het nog voor mij
hoe wij elkaar voor het eerst zagen
allebei wit en jong en nog helemaal
zonder schaduw.

--------------------------------------------
uit: 'Wat we hadden en wat niet', 2003.

Schrijver: Wim Hofman
Inzender: fm, 22 december 2014


Geplaatst in de categorie: heelal

3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.251

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)