inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.738):

Toeval

Het wintert in Pompeï. De tijd
van vegen, opruimen, restaureren
en verder graven in de as.
Er zijn recruten ingezet,
soms wordt een kiek gemaakt.

Zes jaar verlopen, en in je tent
's nachts om drie uur toon je me foto's:
kijk, toen was ik in dienst,
we groeven een villa op in Pompeï,
het was berekoud, ik heb nog
een munt achterover kunnen drukken, hier!

Weer een paar jaren later blader ik
in een catalogus over Pompeï. Met een schok
herken ik de foto, je dikke trui, je mutsje, het was berekoud, zei je. Het muntje
schuift koel over mijn warme borst.

----------------------------------------
uit: Verzamelde gedichten 1941-1981.

Schrijver: Hans Warren
Inzender: E.R., 1 februari 2015


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.038

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Alexander Peters
Datum:
10 maart 2015
Kijk Hans Warren, die begrijp ik. Althans, dat hoop ik.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)