inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.766):

Raadsel

De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag.
Een jaar is zo voorbij, terwijl de uren
elk wel een eeuwigheid lijken te duren,
en morgen wordt als gister en vandaag.

De mens is niet gelukkig van nature,
en kwelt zichzelf met steeds dezelfde vraag
waarop geen antwoord is. Je zou zo graag
iets door de spiegel zien, maar het blijft turen.

Er valt geen enkel onheil te vermijden,
en dat de dood komt, is een zekerheid
waaraan je geen gedachte meer wilt wijden.

Je raakt de mensen en de dingen kwijt,
tot je het leven langzaam voelt verglijden
en deel wordt van het raadsel van de tijd.

---------------------------------------------------------
uit: 'De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag', 2012.

Schrijver: Jean Pierre Rawie
Inzender: wm, 5 maart 2015


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 10.324

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Cas
Datum:
13 november 2020
Ik, zei de schoonschrijver
Naam:
Alexander Peters
Datum:
5 maart 2015
Wie schrijft er mooier in dit land dan Rawie

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)