inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.852):

Voorgoed

Dit is de herfst, dit zijn de mooiste maanden,
maar ze ontgaan ons zoals ieder jaar,
want wij zijn blinden in een wereld waar
het blijvende niet geldt, alleen het gaande.

Wij tastten in het duister naar elkaar,
een oogwenk dat wij ons onsterflijk waanden,
en zijn niet dan elkanders nabestaanden;
het bed is ons niet nader dan de baar.

Geen troost valt aan het najaar te ontlenen,
de bladeren verworden in de goot
en de gelieven zijn voorgoed verdwenen.

Wie weet is ons vergund pas metterdood,
door vreemde hemellichamen beschenen,
iets vast te houden wat ons niet verstoot.

-----------------------------
uit: 'Geleende tijd', 1999.

Schrijver: Jean Pierre Rawie
Inzender: bn, 25 juni 2015


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.5 met 37 stemmen aantal keer bekeken 15.586

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
18 juli 2015
erg mooi en diepzinnig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)