inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.953):

Dordrecht

Dordrecht, ik heb het zelf gezien,
want ik ben er zelf geweest.
Overal muren en ramen. Mensen lopen door de straten.

Er is een kerk, waarin geloof werd scherpgesteld.
En al die huizen! Naar verluidt
trekken jongens zich er af
en staan er meisjes naakt onder de douche.

Is het leven daar net zo als elders – vuil dat de lichamen
van mens en dier verlaat, bestaan dat uitgezeten wordt –

of treft je het bijzondere,
een gevel als geen andere,
een onverwisselbare wolkencombinatie
of een individu – desnoods gespiegeld in een etalage.

----------------------------
uit: 'Hoogste zomer', 2015.

Schrijver: Co Woudsma
Inzender: hvl, 3 december 2015


Geplaatst in de categorie: woonoord

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.740

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)