inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.978):

Elementa

Als ieder ogenblik een ongekend begin is
van nasleep die pas over eeuwen
licht zal werpen op dit nu –

zijn de bekende woorden sterrenschijnsel,
amechtig arriverend, veel te laat.
Waar kunnen we dan nog over praten?

Alleen de lokstem van het water zwatelt
in strikt hedendaagse taal, geen touw
aan vast te knopen; zeker niet

op het razende tijdstip van je verschuimen
in een onophoudelijk liggen gaande
onophoudelijk weer opstekende storm.

-------------------------------
uit: 'Het wederkerige', 2014.

*) zwatelen: zinloos kletsen

Schrijver: Anneke Brassinga
Inzender: gd, 11 januari 2016


Geplaatst in de categorie: taal

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.969

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)