inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.005):

In een meer

Stevige korte massieve gedaante
zag ik door het doorschijnende water
optornen tegen onzichtbare stormen,
een steen gekoesterd aan de borst.

Voorovergebogen kluizenaar
verzonken in gedachten, stap
na stap behoedzaam vorderend
op de van keien vergeven grond.

Onmogelijk was het als kind al
de aandacht te trekken van een ijsbeer
in een stuiter van glas, onmogelijk
is het te vragen wat hij zocht.
---------------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.

Schrijver: Chris van Geel
Inzender: md, 2 maart 2016


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 2.103

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)