inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.038):

Brief in een nachtkastje gevonden

Het was een zomerdag, een slap begin
voor een gedicht dat me verwonden wil.
Maar niets zo onbedaarlijk als de spin
die in haar web zit. Dus ik houd me stil.

Je kwam van ver, pas nu zie ik de draad
waarlangs je leven zich toen leiden liet
naar waar ik nooit meer op mezelf besta.
Onzichtbaar worden, nee, ik kon het niet.

Ik zou willen zeggen dat de aarde beefde,
de bomen schudden, struiken struikelden,
de hemel zon en maan tot botsen bracht,
dat onontwarbaar werden dag en nacht.
Dan kon ik menen dat ik huichelde
of vragen: 'Weet je of ik toen nog leefde?

----------------------
uit: 'Hohner', 2015.

Schrijver: Wiel Kusters
Inzender: bj, 4 april 2016


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.477

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Walter Tack
Datum:
4 april 2016
Mooi geweven draden zonder web in verzen gezet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)