De tuinman
De bloemen staan in 't donker bed
Als porseleinen scherven -
God heeft ons op de wereld gezet,
Het leven kan niet sterven.
Ieder mens is een hovenier,
Ieder mens is een graver:
En zacht en diep graven we hier
Een kuil voor ons kadaver.
Maar 't leven is te vast en hard:
Of we al een rustplaats graven,
Nog nimmer kwam de grote nacht
En is een mens gaan slapen.
Zie naar de bloemen op een graf,
Het leven kan niet sterven.
Nooit komen wij de wereld af,
Al barsten we tot scherven.
------------------------------
Verzamelde gedichten (1990)
... verzamelde gedichten ...
Schrijver: Martinus NijhoffInzender: ebba, 30 april 2016
Geplaatst in de categorie: mystiek