inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.093):

Timiditeit

Mijn lichaam had nergens iets te verbergen, maar het
verborg zich toch uit huiver voor de grote vinder
die er enkel op uit was het mee te nemen naar elders.
Het dierf niet te kijken, zocht beschutting achter

veel te kleine handen en met die handen wist het zich
geen raad. Het kroop in de kast om zoek te raken,
dook dieper onder, zette zijn tanden in de bruidsjapon
van zijn ma, bedekte heel zijn muizenziel,

alsook het kippenvel rondom zijn kindertepels,
met alle onzichtbaarheid van de wereld.
Niets had mijn lichaam te verbergen, maar het verborg

zich, duwde zich af tegen de randen van zichzelf,
schaamrood op de wangen, zweet in de handen.
En nooit kon het de grote vinder verhinderen.

-----------------------------
Uit: 'De eindelozen', 2015.

Schrijver: Luuk Gruwez
Inzender: vm, 6 juni 2016


Geplaatst in de categorie: lichaam

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.905

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)