H zodra ik hoefde te kijken was het weg
In een natijd bewoon ik je al
Voor ogen heb ik ons steeds opnieuw: gescheiden lijken we
te worden geboren in iemand anders, zelf
zijn we het misschien buiten ons om
Is dit genoeg, vraag ik, aan wie niet voor wie? Zelf ben ik
van binnen als een ander die ik ook niet zie
We leven als een gelijkenis, hoor
ik, gelijk aan ons lichaam
waarin we verborgen worden, dat is alles
wat we openbaren
Intussen verschoon ik je
--------------------------
uit: 'Nieuwe zon', 2014.
Inzender: lt, 7 juni 2016
Geplaatst in de categorie: individu