inloggen

Gedichten

1930 - 2016

gedicht (nr. 4.886):

Speels pak ik weer de hand aan van de toekomst

speels pak ik weer de hand aan van de toekomst
omdat het morgen is, omdat het regent en
omdat ik graag de rest vergeten wil

de vingers in de oren en de ogen sluiten
de oren volgestopt met proppen was
een zieke schaduw van mezelf zal zich vertonen
het dennenbos is bruin en niet meer groen

de zon gaat nog mooi onder ‘net een plaatje’
maar de bescherming van de ozon is verdwenen
de kernwapens zitten verborgen in de grond
ook zonder zonnebril aan ieders oog onttrokken

speels pak ik weer de hand aan van de toekomst
ik word bedrogen, maar ik ben er aan gewend

... Vergeef de wilde kat zijn beten (1989) ...

Schrijver: Meertje Kaal
Inzender: JM, 4 juli 2022


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 4.278

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)