inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.166):

Spreek

Spreek

als je kunt.

Drie vuurpotten in de open lucht,
als het ware in de lucht.

Even was ik bang.
Alles verdween voor mijn ogen
als een brandende grashelling.
Ik moest mijn handen warmen in een leeg hoofd...

Uit nacht en rook stegen maanschijven.

Daar liep je, ik dacht dat ik je hoorde huiveren.

Dat was de kunst.

-----------------------
uit: 'De gang', 1979.

Schrijver: Wiel Kusters
Inzender: chh, 28 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.166

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)