inloggen

Gedichten over filosofie

gedicht (nr. 103):

Overwintering aan zee

De elzen lopen uit. De weg van alle vlees
gegaan, dagelijks in godvergeten grijs.
De wind hield ik niet tegen. Stuifzand dit leven,
vliegend schuim. Het leek mij, versteende
vogel in regenpak, niet wijs op het glasloos
terras te blijven. De vrees voor strop en gas
joeg mij het strand langs. Ik wilde meeuw zijn

maar vogels sterven ook. Dit gaf zekerheid.
Dood als verbeelding. Wonder van elzeproppen.

--------------------------
uit: 'Reducties', 1994

Schrijver: Anton Ent
Inzender: DB, 10 maart 2017


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.890

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)