inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.350):

Ouderdom

Later, als ik zwakzinnig ben
met schoothond en schrikvel
houd ik een kruik warm
tegen me aan en praat
ik met je in mijn slaap.
Als je nu kan begrijpen
wat ik dan ga bedoelen,
krakende dorre tak dat ik ben,
ga ik me niet zo afgebroken voelen
maar meer een uitgeblazen paarde-
bloem. Hoor je me dazen?
Daar gaan mijn parachuutjes al.

---------------------------------------------------
uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.

Schrijver: Judith Herzberg
Inzender: gdk, 25 april 2017


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.2 met 30 stemmen aantal keer bekeken 6.450

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)