inloggen

Gedichten

1924 - 1950

gedicht (nr. 3.358):

Een lege postbode verdrinkt op de landweg

Voor A. Morriën


het is verdomd al weer haast herfst
en mijn vermoeid lichaam dat geen honing kent
lichaam zwak boven mate en gespleten
het is een oud huis als in Greenwich Village

de bomen staan haastig in te pakken
hun bladeren gaan in de koffers van de grond
de wind is een gezwinde sleutel
en over het deksel legt zij een kleed van wolken

de vensters van mijn lichaam zijn blind
en bij het haardvuur van mijn dromen zie ik
de dagen als vlammen boompje verwisselen
en weggaan in een oude stam van het huis

hoe laat zou het al zijn de rivieren staan
te heupwiegen als een raam tegen het landschap
mijn lichaam mijn teder lichaam zachtjes heengaand
of een lege postbode verdrinkt in de landweg.

----------------------------------------
uit: 'Het innerlijk behang', 1950

Schrijver: Hans Lodeizen
Inzender: CD, 3 mei 2017


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.688

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Anton de Bruin
Datum:
25 maart 2021
De laatste zin!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)