Een goede voorbereiding

Wij brengen vader bij de kistenmaker en hij laat ons kleuren zien.
Formaten. Stijlen. Beits of lak. Na eindeloos praten worden
in zijn linkerzijde twee scharnieren aangebracht.
Goudkleurig, twintig cent per stuk.
'Gegarandeerd roestvrij'.

Wij leggen alles in hem terug, het gehoest waarmee hij
's ochtends ontwaakte, hoe hij bij vertrek zijn das omsloeg
(kruislings over de borst), het houten speelgoed
dat hij voor ons maakte, de dingen die hij
na het eten aan ons vroeg.

De kistenmaker ziet het allemaal gelaten aan. 'Is de poep
van een ijsbeer warm of koud?' 'Loopt een trap liefst
naar beneden of naar boven?'

Zijn ziekeduivenfluitje. Lofzang, boegeroep. Tekenfilmfiguren
die hij vroeger na kon doen; de kistenmaker houdt hem geduldig
voor ons open. 'vergeet u de pianovingers niet. De vorm
van het gezicht. Die wordt vaak meegenomen.'

Wij kussen beurtelings zijn voorhoofd; de kistenmaker doet hem
voorzichtig dicht. Voor wie de scharnieren niet ziet
lijkt hij volkomen intact; een vader die straks
uitgerust weer overeind zal komen.

-------------------------------------
uit: 'Meervoudig afwezig', 2017.

afwezig herinneringen blijven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 6.307