inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.583):

Aarde, wees niet streng

Aarde, hier komt een eenzaam lichaam aan
waarin een koninklijke zon is opgegaan.
Achter de ogen scheen een zomermaand,
het middenrif liep vol zacht avondlicht
en bij de hartstreek rees een tovermaan.

De handen voelden water, streelden dieren,
de voeten kusten stranden, kusten steen. Inzicht,
er sloop een vreemd inzicht in het hoofd, de tong
werd scherp, er huisden vuisten in de vingers,
de hand bevocht brood, geld, liefde, licht.

Je kunt er heel wat boeken over lezen.
Je kunt er zelf een schrijven. Aarde, wees niet streng
voor deze man die honderd sleutels had,
nu zonder reiskompas een pad aftast
en hier zijn eerste nacht doorbrengt.

-----------------------------------
uit: 'Slordig met geluk', 2016.

Schrijver: Menno Wigman
Inzender: bj, 1 maart 2018


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 9.171

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Youri
Datum:
13 april 2019
“Eenzaam” in de eerste regel moet “eerzaam” zijn. Wat een mooi gedicht.
Naam:
Napels5
Datum:
25 maart 2018
Mijn God, als ik en mijn lief zo ontvangen zou mogen worden.
Naam:
Marjet
Datum:
20 maart 2018
Ontroerend!
Naam:
Ralameimaar
Datum:
1 maart 2018
Zo mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)