inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.578):

Dode hoek

Mensen die je kent, mensen
die je best had kunnen kennen.
Een mevrouw die op een schoolplein stond
om haar kinderen weg te brengen, op te halen,
net als jij daar wachtte, soms met iemand sprak
maar meestal in gedachten - een gezicht
dat je als je het ergens anders tegenkwam
in verwarring bracht.

Zoals je winkeliers
alleen maar in hun winkel snapt.
Daarbuiten klopt iets niet.

Een gezicht dat jaren later
zomaar ergens op een fietspad fietst,
je was het jaren kwijt,
je weet het weer,
hebt bijna spijt.
-----------------------------------------------
Uit: 'Door', 2013.

Schrijver: F. Starik
Inzender: mgdk, 16 maart 2018


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.224

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
robflipse
Datum:
16 maart 2018
winkeliers snap je
alleen maar in hun winkel
- daarbuiten niet

een goede observatie - als een senryu !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)