inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.601):

We ademen

Wat ons redt en verslindt is dat we geloven
we houden zielsveel van de overzichtelijkheid

van onze angsten en verlangens, ik hang mijn
armen overtuigend verdwaald om je schouders

we houden elkaar stevig vast, ik beloof je
in en uit te blijven ademen, en je zolang

ik adem niet te vergeten, je niet verdwaald
te laten raken, kijk om je heen en kijk goed

naar mij, het is wat geloven, het is wat ik
als je sliep of naast me liep steeds zeggen

ik heb honger en heimwee, we liggen vanavond
goddank weer zij aan zij, eten en bewaren elkaar.
---------------------------------------------
Uit: 'Ik was een hond', 2017.

Schrijver: Thomas Möhlmann
Inzender: rj, 19 maart 2018


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.765

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)