Dooie mus
Een mus is niets, een bolletje van veren.
Een mussenbeetje lef, een scharrelaar.
Een fluitje aan de voorkant en een paar
futiele vlerkjes om te manoeuvreren.
Een vlegel om op kruimels te trakteren
en zeker geen recordverbeteraar
Een hagellading lood is even zwaar.
Maar wie zou ooit zo'n beestje liquideren?
Hij heeft zijn toekomst roekeloos vergooid
en even met wat domino's gestrooid.
Was ik zo'n stenenbouwer, ik vergaf je.
Aan 't schieten van de mus wijd ik geen woord.
Wel aan zijn wereldwijd postuum record:
ruim twintigduizend stenen op één grafje.
--------------------------------------------------
Dit gedicht is geschreven naar aanleiding van
het doodschieten van een mus bij een poging
het wereldrecord vallende dominostenen
te verbreken in 2005.
Inzender: am, 13 april 2018
Geplaatst in de categorie: geweld