inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 155):

DE BRON

wild en krachtig
stormde ’t machtig
woeste water naar omlaag
kolkend, klotsend
beukend, botsend
schuimend op de keienlaag

stuwend, sleurend
zwart verkleurend
in een helse razernij
oorverdovend
niets belovend
lokte ’t woeste water mij

tergend glad
’t zwoegend pad
naar de oorsprong van de bron
zwetend, vloekend
doelloos zoekend
naar de plaats waar het begon

dieper gravend
heb ik lavend
daar gevonden wat ik zocht
in ’t verleden
lag de reden
van mijn tegenstroomse tocht

kabbelend begreep ik pas
dat ’t water wijzer was

Schrijver: Anne-Mieke, 6 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 37 stemmen aantal keer bekeken 8.987

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ineke L.
Datum:
6 augustus 2002
Email:
inekeluttikhotmail.nl
Anne Mieke,
Heeft mij aangegrepen, hopend dat jij je strijdt hebt gestreden en dat je nu in een "rustig" vaarwater bent gekomen...Hoop nog veel van je gedichten te mogen blijven lezen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)