inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.183):

De idioot in het bad.

Met opgetrokken schouders, toegeknepen ogen,
Haast dravend en vaak hakend in de mat,
Lelijk en onbeholpen aan zusters arm gebogen,
Gaat elke week de idioot naar 't bad.

De damp die van het warme water slaat
Maakt hem geruster : witte stoom…
En bij elk kledingstuk, dat van hem afgaat,
Bevangt hem meer en meer een oud vertrouwde droom.

De zuster laat hem in het water glijden,
Hij vouwt zijn dunne armen op zijn borst,
Hij zucht, als bij het lessen van zijn eerste dorst
En om zijn mond gloort langzaam aan een groot verblijden.

Zijn zorgelijk gezicht is leeg en mooi geworden,
Zijn dunne voeten staan rechtop als bleke bloemen,
Zijn lange, bleke benen, die reeds licht verdorden
Komen als berkenstammen door het groen opdoemen.

Hij is in dit groen water nog als ongeboren,
Hij weet nog niet, dat sommige vruchten nimmer rijpen,
Hij heeft de wijsheid van het lichaam niet verloren
En hoeft de dingen van de geest niet te begrijpen.

En elke keer, dat hij uit 't bad gehaald wordt,
En stevig met een handdoek drooggewreven
En in zijn stijve, harde kleren wordt gesjord
Stribbelt hij tegen en dan huilt hij even.

En elke week wordt hij opnieuw geboren
En wreed gescheiden van het veilig water-leven,
En elke week is hem het lot beschoren
Opnieuw een bange idioot te zijn gebleven.

---------------------------------
uit: Parken en Woestijnen

Schrijver: M. Vasalis
Inzender: A.S., 27 juni 2020


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 417 stemmen aantal keer bekeken 107.992

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Hans
Datum:
3 februari 2022
Ook ik heb dit gedicht ooit voor mijn examen Havo gekozen. Ontroert me na al die jaren nog steeds…
Zoals de meeste gedichten van Vasalis overigens
Naam:
Hans
Datum:
2 februari 2022
Ook ik heb dit gedicht ooit voor mijn examen Havo gekozen. Ontroert me na al die jaren nog steeds…
Zoals de meeste gedichten van Vasalis overigens
Naam:
Ina knol
Datum:
4 juni 2021
Ik ook Maartje. Het ontroerde me toen en nu nog steeds. En het redde mijn examen want ik had de boeken van de boekenlijst nauwelijks gelezen.
Naam:
Maartje
Datum:
19 mei 2021
Email:
benmaartjegmail.com
Nu 60 jaar geleden voor Nederlands gekozen gedicht, nog steeds ontroerend en beeldend, ook triest.
Zeker nu mijn man in bad ligt en langzaam in vaagheid verdwijnt
Naam:
Arend sonneveld
Datum:
5 november 2020
De idioot in bad Vasalis is volgens mij het meest ontroerende gedicht uitgetrokken Nederlands taalgebied vooral mensen die met verstandelijk gehandicapten te maken hebben zullen emotioneel geraakt worden door dit magnifieke beeld

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)