Wachten
Wachten doe ik
terwijl de tijd
haar schaduwen achterlaat
en jij
nergens meer bent
waar schaduw en licht
elkaar raken.
Wachten doe ik,
tot ook de schaduw
in de avond is verdwenen
en
het donker mij lachend
in haar greep houdt.
Wachten doe ik,
tot de kilte
de lachende avond verjaagt
en ik
niet anders meer kan
dan niet meer wachten.
Geplaatst in de categorie: vriendschap
toen ik dit gedicht net las had ik echt zoiets dit is hem deze wil ik - het heeft zoiets diepzinnigs je kunt er heel goed overnadenken en toch is het heel duidelijk mijn compliment
doe er nog meer van die goede bij
tegen de schrijfster/schrijver. een gedicht hoeft
niet te rijmen als de boodschap maar over komt.
bedankt dat ik het mocht lezen ga zo door.
en niet alles rijmt
dat vind ik juist cool
UITSTEKEND