inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 231):

Op weg

Zelfs de zon komt niet tevoorschijn
door de dikke zwarte lucht.
Telkens weer om water vragen,
iedereen is op de vlucht.

ik heb blaren op mijn voeten,
want we lopen al zo lang.
als ik jou maar stevig vasthoud
ben ik helemaal niet bang!

Hoever gaan we nog vanavond –
ik zie hier alleen maar puin.
Zal ons huis er thuis nog staan –
en de bloemen in de tuin?

Bloemen voor bevrijders
zullen er niet zijn, mijn kind.
In dit land van stammenstrijders
overleeft alleen de wind.

Pas als vlinders zijn als sterren,
vogels overwinteren in de woestijn
vuren gedoofd en schaduwen verdwenen,
dan pas zullen er weer bloemen zijn.

Schrijver: josephine banens, 23 april 2003


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.3 met 69 stemmen aantal keer bekeken 11.837

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Susan Bos
Datum:
11 mei 2003
Email:
Susan_boshotmail.com
Ik sluit mij geheel bij de mening van Mvr. de Haas aan! Daarnaast is het erg mooi om in uw gedichten een reflectie van de actualiteit, vandaag de dag, te lezen.
Naam:
meike
Datum:
24 april 2003
Email:
mika_de_haashotmail.com
Ik vind het einde erg mooi.
Ik kan niet wachten tot uw volgende gedicht, u hebt talent!!!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)