inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 240):

ZUM TODE

Soms laat gij mij een eb en vloed alleen.
Uren vergaan met schrijven in het zand.
Zo weer ik mij, krijsvogels om mij heen,
vergankelijk, uitgestoten aan de rand
der aarde. - Water komt en gaat, het strand
ligt nat en gladgewist gelijk voorheen.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit 'Het levend monogram' (1955) van Ida Gerhardt (1905-1997)

Schrijver: Ida Gerhardt
Inzender: H.G., 18 mei 2003


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 40 stemmen aantal keer bekeken 10.538

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)