inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.501):

In de oudste lagen van mijn ziel

In de oudste lagen van mijn ziel,
waar hij van stenen is gemaakt,
bloeit als een gaaf, ontkleurd fossiel,
de stenen bloem van uw gelaat.

Ik kan mij niet van u bevrijden,
er bloeit niets in mijn steen dan gij.
De oude weelden zijn voorbij
Maar niets kan mij meer van u scheiden.

Schrijver: M. Vasalis
Inzender: Hannes, 21 februari 2024


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 71 stemmen aantal keer bekeken 25.583

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)