inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 260):

De berusting

Is er met het spelen in de tuin tijd verdaan?
We vermaakten ons wel,
maar speelden onze vreugde zoals alles.

Op zoek, zoals de vogel naar zijn vlucht,
naar uitdrukking - een bal,
een schommel, een touw: lijnen.
De ontoereikendheid van de ervaring!

Of woorden van die strekking.
Het nut schiet er bij in, maar we leven.
We wierpen elkaar de brandende bal van het
moment toe, aan- en ontmoedigingen,
verwijten, de berusting die we zelf niet wilden.

---------------------------------------------------
Dit gedicht van Mark Boog (1970) verscheen in het jongse nummer van Hollands
Maandblad.

Schrijver: Mark Boog
Inzender: WF, 13 juni 2003


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 12.294

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)