De berusting
Is er met het spelen in de tuin tijd verdaan?
We vermaakten ons wel,
maar speelden onze vreugde zoals alles.
Op zoek, zoals de vogel naar zijn vlucht,
naar uitdrukking - een bal,
een schommel, een touw: lijnen.
De ontoereikendheid van de ervaring!
Of woorden van die strekking.
Het nut schiet er bij in, maar we leven.
We wierpen elkaar de brandende bal van het
moment toe, aan- en ontmoedigingen,
verwijten, de berusting die we zelf niet wilden.
---------------------------------------------------
Dit gedicht van Mark Boog (1970) verscheen in het jongse nummer van Hollands
Maandblad.
Inzender: WF, 13 juni 2003
Geplaatst in de categorie: filosofie