inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 277):

's Avonds laat

Moeder je kwam om elf uur thuis.
Niet later zei je zelf.
Ik zit nog steeds alleen in huis.
Het is kwart over elf.

Ik kwam uit bed om negen uur,
ik hield het niet meer uit:
geroezemoes achter de muur,
figuren langs de ruit.

Straks komen dieven om de hoek
en klimmen door het raam.
Naar geld en klokken zijn ze op zoek,
ze fluisteren mijn naam.

Ze vinden onze klok nog wel:
hij tikt vannacht zo bang.
Als ik mijn Oma nou eens bel?
Maar nee, die slaapt allang.

O, moeder, moeder kwam je maar.
Of ben je soms op reis?
Ik zit te woelen in mijn haar.
Het wordt al grijs.

Schrijver: Willem Wilmink
Inzender: TT, 2 juli 2003


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 115 stemmen aantal keer bekeken 38.306

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Evalie
Datum:
3 februari 2020
Ik ken dit als liedje, ik zong dit als kind terwijl mijn vader me begeleidde achter de piano. Heel mooi en droevig gedicht/liedje. Ik weet helaas niet meer wie dit zong, origineel.
Naam:
lekker gedichtje
Datum:
19 februari 2018
Email:
neegmail.com
ik voel m wel hoor
dit gedicht
Naam:
Piet
Datum:
26 maart 2015
echt cool gedicht
(martine)
Naam:
Pie t
Datum:
28 september 2011
Vet mooi gedicht bro
Naam:
lol
Datum:
27 mei 2004
Email:
**********
prachtig zo zoet en zuiver....!>>!>!<!<!<!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)