inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 285):

Een ver zwiepen

Uit de keel van de droom een tjilpen in duizendvoud.
De zwerm spreeuwen verzamelt voor de wintertrek.
Over geploegde aarde wervelen wolken van letters.
De zon gloort en walmt in de brand van het onkruid.

Waar de winter toeslaat, vliegt de zwaan zich kalm.
Traag kolkend verplaatst zich door de lucht.
Hier dringt een ver zwiepen door, als geselt je
de gigantenriem.

De zwaan zingt rond in je kreet, schrijft zichzelf
een zang, korrelend graffiti vervaagt naar de einder.

-----------------------------------------------------
Uit: 'Alsof ik stof ben', van dichter en vertaler Hans van Pinxteren (1943).

Schrijver: Hans van Pinxteren
Inzender: I.B.D., 8 juli 2003


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 14.464

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)