inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 285):

Olijfbomen

Met een ragfijne sluier van tule
opgegroeid in vertrouwen met de smaak
van geschiedenis lijken ze het landschap
te tillen naar een eigen wereld.

Zegen de groene blaadjes die
het leven verrijken met de
magische geur van karakter
en een filosofisch vloeibaar goud.

Schrijver: Edwin van Rossen, 11 juli 2003


Geplaatst in de categorie: landschap

3.0 met 58 stemmen aantal keer bekeken 10.017

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)