inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 306):

Oberon van Avalon

Hoor!

stemmen zingen tover
gezang tussen het lover
in het oude sterrenwoud

schitter kranst mijn aangezicht
het is een magisch onweerlicht
geboren tussen elfenkoren

gezeten op mijn troon vannacht
staar ik onbewogen naar gezichten
die mij smeken met stemmen zacht
en groene ogen die fel oplichten

ik ben de Oberon van Avalon
de elfenkoning zonder weerga
bedachtzaam weef ik waan
met het schijnsel van de maan
en resten van de zonnekracht
die sijpelen door de nacht

en dan

zoals een kind dat schaterlacht
duw ik haar met al mijn macht
tot ze vlammend in mijn wereld landt
en gloeiend eindigt in mijn hand

een nachtjuweel met flonkerstralen
het heldere licht uit oude verhalen

ziedaar dan mijn Morgana lief
mijn gade die ik telkens dief
die elke nacht herleeft
totdat de ochtend beeft
en ’t elfenvolk gaat slapen

Schrijver: Verdano, 22 augustus 2003


Geplaatst in de categorie: toneel

3.0 met 43 stemmen aantal keer bekeken 6.644

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)