Oberon van Avalon
Hoor!
stemmen zingen tover
gezang tussen het lover
in het oude sterrenwoud
schitter kranst mijn aangezicht
het is een magisch onweerlicht
geboren tussen elfenkoren
gezeten op mijn troon vannacht
staar ik onbewogen naar gezichten
die mij smeken met stemmen zacht
en groene ogen die fel oplichten
ik ben de Oberon van Avalon
de elfenkoning zonder weerga
bedachtzaam weef ik waan
met het schijnsel van de maan
en resten van de zonnekracht
die sijpelen door de nacht
en dan
zoals een kind dat schaterlacht
duw ik haar met al mijn macht
tot ze vlammend in mijn wereld landt
en gloeiend eindigt in mijn hand
een nachtjuweel met flonkerstralen
het heldere licht uit oude verhalen
ziedaar dan mijn Morgana lief
mijn gade die ik telkens dief
die elke nacht herleeft
totdat de ochtend beeft
en ’t elfenvolk gaat slapen
Geplaatst in de categorie: toneel