inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.328):

DE KLEINE ZIGEUNERPRINSES

Ik ben de kleine zigeunerprinses.
Mijn vader heeft een gevaarlijk mes.
Mijn moeder had oorbellen, prachtig rood.
Nu draag ik ze zelf. Moeder is dood.

Haar kralen heb ik ook om de hals.
Ze schold mijn vader voor vuil en vals.
Mijn mooiste speelgoed heeft zij gebroken
En toen heeft vader haar doodgestoken.

Vader is wijs, en moeder was dom.
Ze komt soms weer, en ik weet waarom.
't Is om haar kralen en om haar bellen.
Maar als ik iets vraag wil ze niets vertellen.

Haar oorbellen en haar kralensnoer
Berg ik goed op: onder de vloer.
Een kleed er over; een zwarte kast -
Voor vader is dat een lichte last.

Hij weet wel dat ze terug kan komen.
Anderen zeggen: het zijn maar dromen,
Het zijn maar schaduwen tegen 't behang. -
De mensen zijn dom. De mensen zijn bang.

-------------------------------------------------
uit de 'Verzamelde Gedichten'
van Hendrik de Vries (1896-1989)

Schrijver: Hendrik de Vries
Inzender: F.U. (H), 29 augustus 2023


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 42 stemmen aantal keer bekeken 16.627

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Mw. Krohn
Datum:
4 juni 2012
Het is een zigeunermeisje; vaders prinsesje.
Het is een antithese: voor vader is het een lichte last,
voor haar is het namelijk zwaar, en goed opgeborgen.
Naam:
maaike
Datum:
17 maart 2008
het is echt een mooi gedicht, maar waarom noemt ze zichzelf een zigeuenerprinses? en waarom is het voor de vader een lichte last?
Naam:
maaike
Datum:
10 december 2004
Email:
maaik4vandorp
Het is zo prachtig! Het is een van de mooiste die ik ooit heb gelezen, ik schrijf zelf ook wel, maar zo mooi kan ik het niet.
Naam:
mathilde lichtenbeld
Datum:
17 december 2003
Email:
matjuh_sufhotmail.com
Ik vind het een mooi apart gedicht, echt prachtig.
Ik gebruik het voor een schoolopdracht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)