inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 326):

Nazomer

ik heb in het gras mijn wapens gelegd
en mijn wapens gaan geuren als gras
ik heb in het gras mijn lichaam gelegd
mijn lichaam is geurig als hout bitter en zoet

dit liggen dit nietige luchtige liggen
als een gele foto liggend in het water
glimmend gekruld op de golven
of bij het bos stoffig van lichaam en schaduw

oh grote adem laat de stenen nog niet opstaan
maak nog niet zwaar hun wangen hun ogen
kleiner gebrilder en grijzer

laat ook de minnaars nog liggen en stilte
zwart tussen hun zilveren oren en ach
laat de meisjes hun veertjes nog schikken en glimlachen

--------------------------------------------------------------
Uit: '9000 jakhalzen zwemmen naar Boston'.

Schrijver: Lucebert
Inzender: Th. E., 20 september 2003


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 46 stemmen aantal keer bekeken 22.876

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
carel zeijlstra
Datum:
20 september 2003
Email:
czeijlstrahetnet.nl
Het gedicht roept bovenal een melancholieke sfeer
op (nazomer?). Ik vind de beeldkracht sterk.
Goed om nog eens te lezen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)