Slaap SL

De slaap komt, het lichaam leeg.
Was ik gordijn, dan ging ik dicht
zoals de steen altijd, dan hing ik
als gewicht aan klok tik tak, dan
steeg het bed in een mum van pijl

mijn gaap in. Binnen gaat de bedstee
open, mijn gedachte spelt het lichtruim -
een hooiberg richt zich naar de vinder:
Past de glazen schoen je voet? Kan ik
zeggen dat je bent, je aankondigen,

lippen eerst? Waar lucht was gaat de
gaap dicht, over en uit, het doek valt
in de dag, daar veegt de wijzer spleen
overheen. Dicht is buiten, vaste mist -
en het lichaam is een wolk van geen,

daar vliegt het landkaartje doorheen,
dag vlinder! Je vleugels zijn handen als
ik ze aan je voorlees, mijn kleuren je
landen als ik me aan ze doorleef, zo
is het wachten op de pop in de dop.

-------------------------------------------------------
Uit: 'Logos', 2002.

Biografie van deze schrijver

slaap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 31 stemmen 14.728