inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 340):

De kustlijn verandert niet voor de visser

De kustlijn verandert niet voor de visser
die dagelijks zijn netten uitgooit
en onder het slijk het aardewerk niet vermoedt

Het land was steeds land voor de boer
die over haaienkerkhoven heen
zijn wiede afstapt

Graniet is hard en eeuwig en zo ook het marmer
voor het kind dat metershoge
tot kiezels afgesleten rotsen
over het wateroppervlak doet springen

Onfeilbaar juist was de tijd
voor de Majapriesters die na 260 dagen
een nieuw jaar intraden

En toch vraag ik je soms
'wanneer kom je terug?'
terwijl tranen op je wangen zich oplossen in de lucht
en zich vermengen met het stof van een van een volgende eeuw.

----------------------------------------------------------------
Uit: 'Na de wetten van Afscheid en Herfst', 1978.

Schrijver: Eddy van Vliet
Inzender: D.D., 5 oktober 2003


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 18.795

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)