inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 339):

De wandelaars

Zit muisstil op het strand. Rust uit, ontspan,
palaver niet. Uit schelpen gluren ogen.
Nog even en ze rennen om je heen, bewogen
op pootjes dansen ze de driekusman.

Het is het heremietkreeftje dat van
zichzelf niets heeft, alleen maar draagvermogen.
Het weke lijf, in 't schelphuis weggebogen,
versjouwt de tweedehandse caravan.

Als Rumphius zijn schelpen uit de zee
te bleken legde, kwamen bij voortduring
die wandelaars en namen ze weer mee.

''t Krakeelig diertje,'schreef hij, 'deed me veel
verdriet. Mijn hoorntjes weg, dit was mijn deel:
hun oude afgeworpen rokken ter begluring.'

----------------------------------------------------
Uit: 'De tweede ronde', zomer 2000

Schrijver: Patty Scholten
Inzender: A.d.L., 8 oktober 2003


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 70 stemmen aantal keer bekeken 20.757

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
debbie
Datum:
3 november 2003
Email:
een geweldig gedicht van een geweldige schrijfster!!!!!!!!!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)