inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 355):

Zintuigen

Na dagreizen slaap komt denken vermurwend
een diep mes langs achter in mijn ruggemerg
en haastig breek ik je binnen

en word geboren genezen gedragen hersteld
in een oogwenk

reuk: een lichtende ingeving
mijn huid wordt bevleugeld met tastzin

smaak komt als bloed in mijn mond staan

gehoor breekt door het netvlies van mijn oren
de morgen

en stijgt naar mijn ogen
tot ik niet meer tot ik bijna zien kan.

----------------------------------------------------
Uit: De eeuwige dag, 1964.

Schrijver: Jacques Hamelink
Inzender: j.b., 16 november 2003


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 16.958

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)